Թարգմանություն

Ինչ-որ մի պահի երկու ընկերները վիճեցին, և նրանցից մեկն ապտակեց մյուսին: Ապտակն ստացած ընկեր ցավ զգաց, բայց առանց ձայն հանելու ավազին գրեց. «Այսօր ես իմ ընկերոջից ապտակ ստացա»:

Նրանք շարունակեցին ճանապարհը և գտան մի օազիս,  որտեղ որոշեցին լողալ:

Նա, ով ապտակ էր ստացել համարյա խեղդվում էր, սակայն նրան փրկեց ընկերը: Եվ խեղդվելուց փրկվածը քարի վրա գրեց. «Այսօր իմ ամենալավ ընկերը փրկեց իմ կյանքը»:

Մյուս ընկերը դա տեսնելով հարցրեց.

-Ինչո՞ւ, երբ ես քեզ նեղացրի, դու գրեցիր ավազի վրա, իսկ, երբ փրկեցի`  քարի:

Ընկերը պատասխանեց.

-Երբ ինչ-որ մեկը մեզ նեղացնում է, մենք պետք է գրենք ավազի վրա, որպեսզի քամին կարողանա մաքրել դա, իսկ, երբ մեզ ինչ-որ մեկը լավություն է անում` մենք պետք է դա գրենք քարի վրա, որպեսզի քամին չկարողանա ջնջել այն:

Ռուսերենից թարգմանեց` Նշանյան Արտակը
Աղբյուրը` http://www.syntone.ru/library/parables/content/6408.html